در 30 نوامبر 2022، کمیسیون اروپا یک قانون بسته بندی جدید در اتحادیه اروپا، "مقررات بسته بندی و زباله های بسته بندی" را برای رسیدگی به علت اصلی این زباله های رو به رشد پیشنهاد کرد.هر اروپایی به طور متوسط ​​سالانه نزدیک به 180 کیلوگرم زباله بسته بندی تولید می کند.بسته بندی یکی از مصرف کنندگان اصلی مواد خام است، زیرا 40 درصد پلاستیک و 50 درصد کاغذ در اتحادیه اروپا برای بسته بندی استفاده می شود.اگر اقدامی صورت نگیرد، زباله های بسته بندی اتحادیه اروپا تا سال 2030 بیشتر 19 درصد و زباله های بسته بندی پلاستیکی تا سال 2030 حتی تا 46 درصد افزایش می یابد. هدف قوانین جدید متوقف کردن این روند است.برای مصرف کنندگان، آنها از گزینه های بسته بندی قابل استفاده مجدد اطمینان حاصل می کنند، بسته بندی های غیر ضروری را حذف می کنند، بسته بندی های بیش از حد را محدود می کنند و برچسب های واضحی برای حمایت از بازیافت مناسب ارائه می دهند.برای صنعت بسته بندی، آنها فرصت های تجاری جدیدی به خصوص برای شرکت های کوچک ایجاد می کنند، تقاضا برای مواد خام را کاهش می دهند، ظرفیت بازیافت اروپا را بهبود می بخشند و وابستگی اروپا به منابع اصلی و تامین کنندگان خارجی را کاهش می دهند.تا سال 2050، صنعت بسته بندی اروپا در مسیری خنثی از آب و هوا قرار خواهد گرفت.

قانون پیشنهادی بازنگری شده اتحادیه اروپا برای ضایعات بسته‌بندی و بسته‌بندی دارای سه هدف اصلی است: اول، جلوگیری از تولید زباله‌های بسته‌بندی: کاهش میزان ضایعات بسته‌بندی، محدود کردن بسته‌بندی‌های غیرضروری و ترویج راه‌حل‌های بسته‌بندی قابل استفاده مجدد و قابل پر کردن.دوم، ترویج بازیافت با کیفیت بالا ("حلقه بسته"): تا سال 2030، همه بسته های موجود در بازار اتحادیه اروپا را به روشی اقتصادی قابل بازیافت تبدیل کنید.در نهایت، کاهش تقاضا برای منابع طبیعی اولیه، ایجاد یک بازار کارآمد برای مواد خام ثانویه (مواد بازیافتی)، و افزایش استفاده از پلاستیک های بازیافتی در بسته بندی از طریق هدف نسبت بازیافت اجباری.به طور مشخص:

1. هدف کلی کاهش ضایعات سرانه بسته بندی در هر کشور عضو تا سال 2040 در مقایسه با سال 2018 به میزان 15 درصد است. بدون تغییر قوانین، کل زباله اتحادیه اروپا حدود 37 درصد کاهش خواهد یافت.این امر از طریق استفاده مجدد و بازیافت به دست خواهد آمد.

2. به منظور ترویج استفاده مجدد یا پر کردن مجدد بسته بندی که در 20 سال گذشته به شدت کاهش یافته است، شرکت باید نسبت معینی از محصولات بسته بندی قابل استفاده مجدد یا پر کردن مجدد، مانند نوشیدنی ها و وعده های غذایی و یا توزیع تجارت الکترونیکی را در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد.علاوه بر این، برخی از کارهای استانداردسازی روی روش های بسته بندی و شناسایی واضح بسته بندی های قابل استفاده مجدد انجام خواهد شد.

3. برای رفع مشکل آشکار بسته بندی غیر ضروری، برخی از انواع بسته بندی ممنوع خواهد بود، مانند بسته بندی یک بار مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های مصرفی در رستوران ها و کافه ها، بسته بندی یک بار مصرف میوه و سبزیجات، بطری های میکرو شامپو و غیره. میکرو بسته بندی هتل ها

4. هدف بسیاری از اقدامات این است که بسته بندی را تا سال 2030 به طور کامل بازیافت کند. این شامل توسعه استانداردهای طراحی بسته بندی می شود.ایجاد سیستم بازپرداخت اجباری سپرده برای بطری های پلاستیکی و قوطی های آلومینیومی؛همچنین مشخص می کند که کدام بسته های بسیار محدود باید قابل کمپوست باشند تا مصرف کنندگان بتوانند آنها را به زباله های بیولوژیکی بریزند.

5. علاوه بر این، سازنده باید اجزای بازیافتی اجباری را در بسته بندی پلاستیکی جدید قرار دهد.این به تبدیل پلاستیک های بازیافتی به مواد خام با ارزش کمک می کند - همانطور که در مثال بطری های PET در دستورالعمل پلاستیک های یکبار مصرف نشان داده شده است.مقررات اختصاصی به شرح زیر است:

1) از اول ژانویه 2030، قطعات پلاستیکی موجود در بسته بندی باید حاوی حداقل درصد اجزای بازیافتی بازیافت شده از زباله های پلاستیکی پس از مصرف در هر واحد بسته بندی باشد:

الف) 30٪ برای بسته بندی حساس به تماس با پلی اتیلن ترفتالات (PET) به عنوان جزء اصلی؛

ب) 10٪، برای بسته بندی حساس به تماس ساخته شده از مواد پلاستیکی غیر از PET، به جز بطری های پلاستیکی نوشیدنی یکبار مصرف استفاده می شود.

ج) 30٪ برای بطری های پلاستیکی نوشیدنی یکبار مصرف؛

د) 35% برای بسته های غیر از سه مورد فوق.

2) از 1 ژانویه 2040، قطعات پلاستیکی موجود در بسته باید دارای حداقل درصد اجزای بازیافتی بازیافت شده از زباله های پلاستیکی پس از مصرف در هر واحد بسته باشد:

الف) 50٪ برای بسته بندی حساس به تماس، به جز بطری های پلاستیکی نوشیدنی یکبار مصرف؛

ب) 65٪ برای بطری های پلاستیکی نوشیدنی یکبار مصرف؛

ج) 65% برای بسته هایی غیر از دو مورد فوق.

این پیشنهاد سردرگمی در مورد بسته بندی متعلق به کدام سطل بازیافت را از بین می برد.هر بسته دارای یک برچسب است که نشان می دهد بسته از چه چیزی ساخته شده است و در کدام جریان زباله باید قرار گیرد.ظروف جمع آوری زباله دارای همان برچسب خواهند بود.از همین نماد در سراسر اتحادیه اروپا استفاده خواهد شد.

تا سال 2030، اقدامات ذکر شده در بالا، انتشار گازهای گلخانه ای تولید شده توسط بسته بندی را به 43 میلیون تن کاهش می دهد و در صورت عدم تغییر قوانین، این میزان به 66 میلیون تن می رسد - این کاهش تقریباً معادل انتشار سالانه کرواسی است.مصرف آب 1.1 میلیون متر مکعب کاهش می یابد.در مقایسه با معیار 2030، هزینه آسیب های اقتصادی و اجتماعی زیست محیطی 6.4 میلیارد یورو کاهش می یابد.

صنعت بسته بندی یکبار مصرف باید متحول شود، اما اقتصاد کلی و ایجاد اشتغال در اتحادیه اروپا تأثیر مثبتی خواهد داشت.تخمین زده می شود که تا سال 2030، ترویج استفاده مجدد به تنهایی بیش از 600000 شغل را برای صنعت به ارمغان خواهد آورد که بسیاری از آنها شرکت های کوچک و متوسط ​​در منطقه هستند.ما انتظار داریم که نوآوری بیشتری در راه حل های بسته بندی برای تسهیل کاهش منبع، استفاده مجدد و بازیافت انجام شود.همچنین انتظار می رود این اقدامات باعث صرفه جویی در هزینه شود: اگر شرکت ها وجوه ذخیره شده را به مصرف کنندگان منتقل کنند، هر اروپایی می تواند سالانه نزدیک به 100 یورو پس انداز کند.

استفاده و تولید پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر و کمپوست‌پذیر با پایه زیستی به‌طور پیوسته در حال رشد بوده است.برای اینکه این پلاستیک‌ها به جای تشدید آلودگی پلاستیک، تغییرات آب و هوا و از دست دادن تنوع زیستی، تأثیرات زیست‌محیطی مثبتی داشته باشند، باید چندین شرط رعایت شود.برای این منظور، کمیسیون اروپا چارچوب سیاست اتحادیه اروپا را در مورد پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر، پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر و پلاستیک‌های کمپوست‌پذیر ارائه کرده است که اطلاعات واضحی در مورد پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر، کمپوست‌پذیر و زیست‌تخریب‌پذیر در اختیار مصرف‌کنندگان و صنایع قرار می‌دهد و تصریح می‌کند که این پلاستیک‌ها در کدام کاربردها واقعاً هستند. مفید برای محیط زیست و همچنین نحوه طراحی، درمان و بازیافت آنها.

1. زیست توده مورد استفاده برای تولید پلاستیک های زیستی باید منبعی پایدار باشد که به محیط زیست آسیب نرساند و از اصل "استفاده آبشاری از زیست توده" پیروی کند: تولیدکنندگان باید استفاده از ضایعات آلی و محصولات جانبی را به عنوان خام در اولویت قرار دهند. مواد.علاوه بر این، به منظور مبارزه با "شستشوی سبز" شرکت ها و جلوگیری از گمراه کردن مصرف کنندگان، تولیدکنندگان باید از اظهارات کلی در مورد محصولات پلاستیکی مانند "بیوپلاستیک" و "پایه زیستی" اجتناب کنند.هنگام برقراری ارتباط در مورد محتوای پلاستیک های زیستی، سازنده باید به سهم دقیق و قابل اندازه گیری پلاستیک های مبتنی بر زیست در محصول اشاره کند (به عنوان مثال، "محصول حاوی 50٪ پلاستیک های زیستی است").

2. پلاستیک های زیست تخریب پذیر باید با احتیاط رفتار شوند.آنها در آینده توسعه پایدار جایگاهی دارند، اما باید در کاربردهای خاصی مورد هدف قرار گیرند، که در آن مزایای زیست محیطی و ارزش آنها برای اقتصاد دایره ای ثابت شده است.مجوز زباله‌ریزی هرگز نباید برای پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر ارائه شود.علاوه بر این، آنها باید برچسب گذاری شوند تا نشان دهند چقدر طول می کشد تا تجزیه بیولوژیکی، تحت چه شرایطی و در چه محیطی انجام شوند.محصولات پلاستیکی که ممکن است دور ریخته شوند، از جمله آنهایی که تحت پوشش دستورالعمل پلاستیک های یکبار مصرف قرار دارند، نمی توانند ادعا یا برچسب زیست تخریب پذیر شوند.

3. پلاستیک های صنعتی قابل کمپوست تنها زمانی قابل استفاده هستند که دارای مزایای زیست محیطی باشند، تاثیر منفی بر کیفیت کمپوست نداشته باشند و دارای سیستم جمع آوری و تصفیه بیولوژیکی زباله های مناسب باشند.بسته بندی صنعتی کمپوست فقط برای کیسه های چای، غلاف ها و حصیرهای قهوه فیلتر، برچسب میوه و سبزیجات و کیسه های پلاستیکی بسیار سبک مجاز است.محصول باید همیشه نشان دهد که برای کمپوست سازی صنعتی مطابق با استانداردهای اتحادیه اروپا تایید شده است.

نویسنده بر این باور است که دو پیشنهاد فوق اجزای کلیدی برنامه اقدام اقتصاد دایره ای جدید معامله سبز اروپا هستند که هدف آن تبدیل محصولات پایدار به هنجار و همچنین پاسخگویی به الزامات خاص بیان شده توسط جامعه اروپایی در اروپا است. کنفرانس در آیندهپیشنهاد در مورد بسته بندی و ضایعات بسته بندی اکنون توسط پارلمان اروپا و شورا در روند عادی قانونگذاری مورد بررسی قرار خواهد گرفت.چارچوب سیاستی برای پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر و کمپوست‌پذیر، کار آینده اتحادیه اروپا را در مورد این موضوع، مانند الزامات طراحی زیست‌محیطی برای محصولات پایدار، طرح‌های تأمین مالی و بحث‌های بین‌المللی، هدایت می‌کند.کمیسیون شهروندان، بخش عمومی و شرکت ها را تشویق می کند تا از این چارچوب در تصمیم گیری های سیاست، سرمایه گذاری یا تدارکات خود استفاده کنند.

این اقدامات همچنین فرصت ها و چالش هایی را برای زنجیره صنعت پلاستیک و بسته بندی چین به ارمغان می آورد:

1. برای شرکت های چینی با محصولات در اروپا، چه از طریق سرمایه گذاری مستقیم یا تجارت، آنها باید الزامات انطباق خود را برای بسته بندی و انتخاب مواد ارتقا دهند تا با پیشنهادات جدید فوق مطابقت داشته باشند.

2. برای شرکت های تجاری چینی که در اروپا فعالیت می کنند، باید از طراحی منبع شروع کنند و طراحی بسته بندی را تغییر دهند تا بازیافت و استفاده مجدد از آن آسان شود.

3. برای تامین کنندگان مواد چینی، سرعت بخشیدن به تحقیق و توسعه مواد سبز کم کربن و کشف بازارهای جهانی بیشتر در پس زمینه توسعه پایدار ضروری است.

4. برای بازیافت‌کنندگان چین، ما باید از فرصت استفاده کنیم تا تجربه بازیافت بالغ و موفق چین را در اروپا تکرار کنیم تا یک مدل بازیافت منابع حلقه بسته را بین چین و اروپا ترویج کنیم.

5. همه شرکت‌های زنجیره تامین چینی که به شرکت‌های تجاری اروپایی خدمات ارائه می‌کنند، باید در ارتقای توسعه پایدار، از جمله ایجاد ارزیابی اثرات زیست‌محیطی چرخه عمر (به‌ویژه ردپای کربن)، بهبود بهره‌وری انرژی و سیستم مدیریت بهره‌وری آب، بهبود قابلیت ردیابی کل فرآیند، کار خوبی انجام دهند. سیستم جریان مواد و مدیریت افشای اطلاعات ESG.

نویسنده همچنین بر این باور است که با اجرای بیشتر قرارداد سبز جدید اروپا و پیشرفت تدریجی چین به سمت هدف کربن دوگانه، گفتگوی اتحادیه اروپا چین در مورد توسعه دایره ای سبز و کم کربن نیز تقویت خواهد شد و تبادلات بین دو طرف در صنعت را ارتقا می دهد. آموزش و پژوهش و افزایش سرمایه گذاری سبز و تجارت بین چین و اروپا.