وب سایت نوین انقلاب اسپانیا اخیرا گزارش داده است که در سال های اخیر، مردم شروع به اولویت دادن به استفاده از سوخت های جایگزین برای کاهش آسیب سوخت های فسیلی به محیط زیست کرده اند.در صنعت خودرو، گذار به انرژی جدید نشان دهنده انقلابی است که منجر به کربن زدایی می شود.اما مزایای واقعی این منابع انرژی جدید در کاهش ردپای کربن تولید شده توسط حمل و نقل چیست؟
بنزین و گازوئیل
از نظر سوخت های معمولی، ردپای کربن موتورهای دیزلی کمتر از بنزین است (حدود 13 درصد).انتشار گازهای گلخانه ای گازوئیل در مراحل اکتساب، تبدیل، توزیع و استفاده کمتر از بنزین است.
از سوی دیگر، در مقایسه با موتورهای احتراق داخلی سنتی، فناوری هیبریدی بنزینی و دیزلی می تواند ردپای کربن را به ترتیب 18 و 26 درصد و در مرحله مصرف سوخت به ترتیب 17 و 37 درصد کاهش دهد.
گاز طبیعی و گاز مایع
در مقایسه با بنزین، تأثیر استفاده از گاز طبیعی فشرده در کل چرخه حیات انرژی تا 18 درصد کاهش می یابد.با این حال، در مقایسه با دیزل، کاهش تنها 5٪ است.
LPG در مقایسه با بنزین 16 درصد کاهش دارد، بنابراین اثر آن در کاهش ردپای کربن مشابه گاز طبیعی است.
اگرچه گاز طبیعی تأثیر بیشتری بر جذب و توزیع سوخت دارد، اما LPG تأثیر ضعیفی بر کاهش ردپای کربن در فرآیند انتشار از طریق لوله اگزوز خودرو دارد.
سوخت های زیستی
تا آنجا که به سوخت های زیستی مربوط می شود، باید در نظر گرفت که انتشار دی اکسید کربن تولید شده در طی احتراق آنها مشابه دی اکسید کربن جذب شده توسط گیاهان در طول رشد است.بنابراین از این نظر می توان انتشار آنها را خنثی دانست.
هنگامی که یک مسیر تولید نماینده برای هر سوخت زیستی انتخاب می شود و با توجه به در دسترس بودن میان مدت احتراق و فرآیند تولید اجرا شده در اروپا انتخاب می شود، بیواتانول ردپای کربن کل چرخه زندگی را در مقایسه با بنزین و ردپای کربن آن را 28 درصد کاهش می دهد. در مرحله اکتساب منفی خواهد بود زیرا می تواند دی اکسید کربن را جذب کند.
از سوی دیگر، در مقایسه با بنزین، بیودیزل ردپای کربن را تا 54 درصد در کل چرخه کاهش می دهد.به همین ترتیب، با توجه به جذب دی اکسید کربن، اولی نیز در مرحله اول انتشار منفی نشان می دهد.
وسیله نقلیه برقی
با استفاده از سیستم تولید برق اروپا در سال 2016، ردپای کربن چرخه عمر انرژی مورد استفاده توسط وسایل نقلیه الکتریکی 68 درصد کمتر از بنزین است.در مرحله استفاده، ردپای کربن را می توان 100% کاهش داد، یعنی انتشار صفر.
با این حال، در مرحله کسب انرژی، انتشار مربوط به فرآیند تولید نیرو 71 درصد بیشتر از بنزین است.در سال 2016، انرژی فسیلی 43 درصد، انرژی های تجدیدپذیر 29 درصد و انرژی هسته ای 26 درصد از سبد انرژی مورد استفاده برای تولید برق در اروپا را به خود اختصاص داده است.
سوخت مصنوعی و هیدروژن
مزیت سوخت مصنوعی این است که اولی مستقل از منابع تجدید ناپذیر مانند نفت است و سوخت مصنوعی را می توان در وسایل نقلیه موجود بدون توسعه فناوری های جدید برای موتورها استفاده کرد.
روش های تولید آن متنوع است و مقادیر ردپای کربن بسیار متفاوت است.به عنوان مثال، انتخاب ضایعات چوب به عنوان منبع 99٪ کمتر از بنزین انتشار کربن تولید می کند، در حالی که انتخاب زغال سنگ 188٪ بیشتر است.
در مورد هیدروژن، در مقایسه با بنزین، ردپای کربن آن در کل چرخه عمر 50٪ و در مرحله استفاده 100٪ کاهش می یابد.برعکس، با توجه به فرآیندهای مختلف تولید هیدروژن، ردپای کربن تولید شده در مرحله اکتساب هیدروژن می تواند 167 درصد بیشتر از بنزین باشد، به خصوص هیدروژن خاکستری که در حال حاضر مسیر اصلی تولید است.
بنابراین، در مقایسه با وسایل نقلیه الکتریکی و وسایل نقلیه ای که از سوخت های زیستی یا سوخت های مصنوعی استفاده می کنند، هیدروژن خاکستری تأثیر بیشتری بر تغییرات آب و هوا دارد.
