آلودگی پلاستیک نه تنها دفن زباله را غیرقابل تحمل می کند، بلکه بر سلامت حیوانات از جمله انسان نیز تأثیر می گذارد و همچنین منجر به تخریب محیط زیست و تغییرات آب و هوایی می شود.اگرچه با افزایش انتظارات عمومی از مسئولیت شرکتی، شرکتهای بیشتری قول میدهند که استفاده از پلاستیک را کاهش دهند، اما ممکن است این وعدهها کافی نباشد.
محققان در 19 نوامبر مقالهای را در مجله One Earth، مجله Cell Press منتشر کردند که در آن توضیح میدهد که چگونه غولهای جهان به جای کاهش تولید پلاستیکهای بومی، بر بازیافت پلاستیکها تمرکز میکنند، که باعث میشود تعهد آنها به کاهش پلاستیک کممعنا باشد.
این مطالعه بر روی 300 شرکت برتر در 500 فورچون متمرکز شد که 72 درصد از آنها متعهد به کاهش آلودگی پلاستیکی هستند.تیم تحقیقاتی به سرپرستی Zoie Taylor Diana، محقق محیط زیست در آزمایشگاه دریایی دانشگاه دوک در ایالات متحده، گفت که بیشتر تعهدات بر بازیافت پلاستیک تاکید داشتند، اما به طور کلی پلاستیک های معمولی را هدف قرار دادند.اگر بخواهیم مشکل آلودگی پلاستیکی را به طور جامع حل کنیم، آنها جزء مهمی هستند اما راه حل جامعی نیستند.
نویسنده نوشت: از سال 1950 تا 2017، تولید پلاستیک 174 برابر افزایش یافت و انتظار می رود تا سال 2040 دوباره دو برابر شود.تخمین زده می شود که تا سال 2015، 79 درصد از زباله های پلاستیکی جهان دفن شده یا در نهایت وارد محیط طبیعی شده، 12 درصد سوزانده شده و 9 درصد بازیافت شده است.پلاستیک های موجود در محیط بر تمام بافت های بیولوژیکی اثر منفی می گذارد.
این مقاله نگرانی شدید این شرکتها را برای تغییر الگوهای مصرف و تولید، معمولاً با افزودن مواد قابل بازیافت بیشتر و «سبکوزن» به محصولاتشان نشان میدهد - مقدار پلاستیک مورد استفاده برای بستهبندی محصولات خاص را کاهش میدهد.
ما متوجه شدیم که بسیاری از شرکتها مانند کوکا کولا و وال مارت، محصولات پلاستیکی سبکتر و کوچکتری مانند بطریها و کیسهها تولید میکنند.نویسنده نوشت: «این «پلاستیک سبک وزن به عنوان یک پاسخ ناکافی در نظر گرفته میشود، زیرا ممکن است شرکتها پول پسانداز شده را دوباره در بازار محصولات پلاستیکی جدید سرمایهگذاری کنند، یا کیفیت کلی تولید پلاستیک را افزایش دهند».از آنجایی که هر سال بر تعداد محصولات پلاستیکی افزوده می شود، استفاده از این روش منجر به کاهش خالص پلاستیک نشده است.
با نگاهی به آینده، نویسنده گفت که جامعه علمی باید به نظارت بر محصولات پلاستیکی شرکت های بزرگ و تأثیر پلاستیک بر روی زمین ادامه دهد.دانشمندان (از جمله دانشمندان علوم طبیعی، دانشمندان علوم زیستی و دانشمندان علوم اجتماعی) نقش مهمی در نظارت و تعیین مشکلات زیست محیطی ایفا می کنند که ممکن است به ترغیب شرکت ها برای انجام مسئولیت های خود کمک کند.