اخیراً طبیعت مقاله‌ای توسط تیم پروفسور هال آلپر در دانشگاه تگزاس در آستین منتشر کرده است که در آن بحث می‌شود که تبدیل یک آنزیم با کمک یادگیری ماشینی می‌تواند زمان تخریب پلاستیک را در قرن‌ها به 24 ساعت تا چند روز کاهش دهد.این خبر نگرانی را برانگیخته است زیرا این دستاورد ممکن است مشکل یک قرنی را حل کند: محدود کردن و کاهش آسیب پلاستیک به جامعه بشری، طبیعت و اکولوژی.
اختراع پلاستیک و تجدید مکرر محصولات پلاستیکی، نوآوری برای بشر است تا از منابع زمین برای توسعه اقتصاد و بهبود زندگی استفاده کند.بدون شک این یک اختراع بزرگ است.با این حال، 100 سال پس از اختراع کیسه پلاستیکی، سازمان حفاظت از محیط زیست اروپا آن را به عنوان "بدترین اختراع بشر در قرن بیستم" ارزیابی کرد.آسیب پلاستیک به افراد، ارگانیسم ها و محیط زیست روز به روز جدی تر می شود.
هر سال تولید جهانی پلاستیک به رقم خیره کننده 300 میلیون تن می رسد.با این حال، هنگامی که ماموریت محصولات پلاستیکی به پایان می رسد، بشر نمی تواند به طور موثر با آنها مقابله کند.سوزاندن پلاستیک ها باعث ایجاد خطرات زیست محیطی مانند تعداد زیادی دیوکسین و سایر آلاینده ها می شود.هنگامی که آنها وارد خاک می شوند، گیاهان، محصولات و محیط زیست را نیز به خطر می اندازند.در عین حال، نزدیک به 80 درصد از محصولات پلاستیکی جهان پس از پایان ماموریت خود به محل های دفن زباله و زباله ها فرستاده می شوند که نه تنها منابع آب و خاک محلی را آلوده می کند، بلکه در خون انسان، مدفوع و حتی جفت در جفت ظاهر می شود. شکل میکروپلاستیک از طریق آب آشامیدنی و زنجیره غذایی
اقدامات مختلفی در سطح بین المللی برای محدود کردن آسیب ناشی از محصولات پلاستیکی ارائه شده است.روش ها عبارتند از: محدود کردن تولید و استفاده از محصولات پلاستیکی، اتخاذ جایگزین، بازیافت محصولات پلاستیکی، وارد کردن پلاستیک به حالت بازیافتی و غیره. چین در سال 2008 "فرمان محدودیت پلاستیک" را اجرا کرد که تصریح می کند تولید، فروش و استفاده از پلاستیک خرید کیسه های خرید با ضخامت کمتر از 0.025 میلی متر در سراسر کشور ممنوع می باشد.تمامی سوپرمارکت ها، مراکز خرید، نمایشگاه های بازار و سایر مکان های خرده فروشی کالاها مجاز به ارائه کیسه های پلاستیکی خرید رایگان نیستند.در سال 2020، بسیاری از استان‌ها و شهرستان‌ها در سراسر کشور نیز مقررات محلی ارتقا یافته‌ای را در مورد «محدودیت پلاستیک» صادر کردند.
با این وجود، مردم هنوز متوجه می شوند که محصولات پلاستیکی نمی توانند به آن کمک کنند.ضمن رفع نیازهای مردم، مزایای اقتصادی و اجتماعی فراوانی ایجاد کرده است.تولید سالانه جهانی پلاستیک می تواند از 5 میلیون تن در دهه 1950 به 300 میلیون تن در حال حاضر افزایش یابد.دلیل آن این است که پلاستیک ارزان و خوب، بسیار بادوام و پرکاربرد است.
برای بهبود خروجی و میزان استفاده از یک محصول، می‌توانیم راه‌هایی را از منبع و پایان در نظر بگیریم.اکنون به نظر می رسد ممنوعیت تولید و استفاده از محصولات پلاستیکی غیرواقعی به نظر می رسد.ما باید راهی برای آن پیدا کنیم - بازیافت.
فناوری امکانی را برای صادرات پلاستیک ها برای تخریب و بازیافت فراهم می کند.مطالعات قبلی نشان داده اند که آنزیم پتاز می تواند حیوان خانگی (پلی اتیلن ترفتالات) را تجزیه کند، اما دارای نقص های آشکار نیز می باشد.این فقط می تواند در یک محدوده PH و دمای خاص کار کند و سرعت واکنش محدود است.پلاستیک قبل از تخریب باید از قبل تصفیه شود.اکنون، تیم تحقیقاتی در دانشگاه تگزاس در آستین از مدل یادگیری ماشینی برای تبدیل پتاز استفاده کرده و آنزیمی جدید ایجاد کرده است: پتاز سریع (پتاز عملکردی، فعال، پایدار و متحمل)، که می‌تواند حیوان خانگی را از پلیمریزه خارج کرده و به مولکول‌های کوچک تبدیل کند. تحت یک سری شرایط pH مختلف زیر 50 ℃.تحت برخی شرایط، این پلاستیک ها تنها در 24 ساعت به طور کامل به مونومر تجزیه می شوند.
بنابراین، این روش‌های مختلفی را نیز برای پلاستیک‌ها فراهم می‌کند تا پلاستیک‌ها را به سرعت تجزیه کنند.این آنزیم همچنین می تواند برای تعمیر محیط زیست، پاکسازی مناطق آلوده و کمک به شرکت ها در بازیافت پلاستیک در سطح مولکولی استفاده شود.
فناوری امکانات جدیدی را برای آینده پلاستیک فراهم می کند.امیدواریم با حمایت علم و فناوری زمین دوباره سبز شود.
