وزارت محیط زیست، جنگل ها و تغییرات آب و هوایی (moefcc) با افزایش استفاده از بسته بندی های پلاستیکی بازیافتی گامی در جهت مدیریت زباله های پلاستیکی برداشته است.در آگوست سال گذشته، قوانین مدیریت ضایعات پلاستیکی 2021 (نسخه دوم) را راه‌اندازی کرد که اجازه می‌دهد از پلاستیک‌های بازیافتی در ذخیره‌سازی، حمل، توزیع یا بسته‌بندی اقلام آماده برای خوردن یا نوشیدنی استفاده شود.در حالی که این اصلاحیه بر اهمیت رعایت استانداردها و مقررات مناسب تحت قانون ایمنی و استانداردهای مواد غذایی 2006 تاکید می کند، یک دانشمند برجسته پلیمر گفت که مقررات و چارچوب های موجود برای تعریف و مدیریت زباله های پلاستیکی نیاز به اصلاحات اساسی دارد تا اعتماد جامعه را جلب کند. صنایع غذایی.
دکتر ویجی جی گفت: «مشکل زباله‌ها غیرقابل حل شده است. بنابراین، دولت باید مداخله کند، اما درک این موضوع که ناگهان از «باید» به «می‌تواند» بدون زیرساخت‌ها، پادمان‌ها و مکانیسم‌های نظارتی مناسب می‌پرد دشوار است». .هابو، دانشمند ارشد پلیمر و استاد کمکی در موسسه فناوری شیمیایی در بمبئی.
تا سال 2016، کیف های دستی یا محصولات ساخته شده از پلاستیک های بازیافتی نباید برای نگهداری، حمل، توزیع یا بسته بندی مواد غذایی آماده برای خوردن یا آشامیدن استفاده شوند.بعداً، پلاستیک های بازیافتی یا روزنامه های مورد استفاده برای بسته بندی مواد غذایی نیز توسط آژانس ایمنی و استاندارد مواد غذایی (fssai)، تنظیم کننده مواد غذایی هند، در لیست ممنوعیت قرار گرفتند.با این حال، بر اساس اصلاحیه دوم، دولت نه تنها استفاده از پلاستیک های بازیافتی را برای بسته بندی مواد غذایی مجاز می داند، بلکه به شرکت های بزرگ اجازه می دهد تا استفاده از محصولات پلاستیکی یکبار مصرف را به مدت 10 سال تعلیق کنند و 30 سال هدف تعیین کنند.درصد بسته‌بندی‌های پلاستیکی بازیافت شده تا سال 2023 و محتوای بازیافتی در پلاستیک اجباری است که تا سال 2026 به 60 درصد برسد. دولت این اقدام را با ذکر آسیب بزرگ ناشی از پلاستیک‌های زباله به اکوسیستم‌های زمینی و آبی توجیه کرد.
در حال حاضر، هند حدود 60 درصد زباله های پلاستیکی را بازیافت می کند که بیشتر آن توسط نیروی کار غیررسمی تکمیل می شود.این نیروهای کار عمدتاً به روش‌های غیرعلمی برای تولید ذرات پلاستیکی متکی هستند که نگرانی‌های مردم را به ویژه در مورد آلودگی و خلوص پلاستیک‌های بازیافتی برانگیخته است.
"مقررات و چارچوب هایی که پلاستیک را تعریف می کند و مدیریت زباله های پلاستیکی را مدیریت می کند، یک نیاز فعلی است. ممنوعیت پلاستیک راه حلی نیست زیرا خلاص شدن از شر آنها و یافتن جایگزین غیرممکن است. ما باید مردم را تا حد امکان به استفاده مجدد از پلاستیک تشویق کنیم. وقتی تسلیم مقررات می‌شوید، نمی‌توانید بگویید که فقط برای برندهای خاصی اعمال می‌شود که از بهترین منابع انسانی، ابزار و فناوری‌های موجود برای مدیریت فرآیند بازیافت استفاده می‌کنند. بنابراین هنگامی که آن را باز می کنید، دروازه ای از ناخالصی ها را باز می کنید که تأثیر جدی بر ایمنی مواد غذایی دارد، "دکتر.HAB گفت.
با توجه به تصمیم دولت مبنی بر اجبار استفاده از 60 درصد پلاستیک های بازیافتی تا سال 2026، دکتر هابو گفت که این تصمیم بیشتر از روی اشتیاق به نظر می رسد تا عمل گرایی.وی تصریح کرد: اتحادیه اروپا پیشرفته ترین کشور در زمینه ایمنی مواد غذایی است. تا سال 2030، آنها فقط اجازه استفاده 30 درصد از پلاستیک های بازیافتی را می دهند. رویکرد علمی و پایدار به مدیریت پلاستیک
دکتر هابو در مورد آلودگی پلاستیک و مدیریت ضعیف که محیط زیست و اکولوژی را به خطر می اندازد، گفت: مشکل پلاستیک فقط استفاده از آن نیست، بلکه نحوه برخورد ما با آن نیز هست. پلاستیک به عنوان یک ماده تبدیل به یک شرور می شود زیرا در داخل خاک می ریزد. راهی که منجر به مدیریت نامناسب زباله و در نهایت آلودگی می شود، اما هدف قرار دادن مجموعه ای از گزینه های عملی راه حلی نیست."
هر چیزی که ما امروزه استفاده می کنیم از پلاستیک ساخته شده است - بطری های آب، لیوان ها، ظروف و خودکارها. ما فقط آن را پلاستیک می نامیم که گویی یک ماده همگن است، اما اینطور نیست؛ این مجموعه پیچیده ای از محصولات است. بسیاری از انواع پلاستیک ها برای طراحی و شکل دادن به اشیاء مختلف بسته به کاربرد و ساختار مولکولی شیمیایی آنها استفاده می شود.
ما به شبکه‌ای از سیستم‌های کاربردی و زباله‌ریزی نیاز داریم که به‌اندازه کافی از همه پلاستیک‌ها نقشه‌برداری کند تا دولت بتواند تعیین کند کدام پلاستیک کم‌کاربردتر است. هر نوع پلاستیک منحصربه‌فرد است. فرآیند بازیافت برای همه صدق نمی‌کند. ما به یک اکوسیستم رسمی نیاز داریم. مشمول مقررات و چارچوب‌های مناسب برای بازیافت پلاستیک است.
