امروزه رایج ترین شکل بازیافت پلاستیک، بازیافت مکانیکی است که شامل مرتب سازی، شستشو، خشک کردن، آسیاب کردن و غیره می شود.بازیابی شیمیایی به بازیابی از طریق فرآیندهای شیمیایی مختلف مانند تبدیل، تجزیه و تصفیه اشاره دارد.
در این گزارش آمده است که در مقایسه با بازیافت مکانیکی، بازیافت شیمیایی از نظر تئوری می تواند پلاستیک های زباله بیشتری را بازیابی کند، بحران جهانی آلودگی پلاستیک را حل کند، وابستگی به سوخت های فسیلی را کاهش دهد و برای محیط زیست مفید باشد.
اما آنچه نگران کننده است این است که اولاً این احتمال بالقوه تایید نشده است.دوم، فقدان عمومی شفافیت و یک پایگاه شواهد قابل اعتماد وجود دارد که تأیید تأثیر خاص آن بر محیط زیست را دشوار می کند.سوم، این فناوری‌های انرژی بر سلامتی انسان را تهدید می‌کند.اگر این نگرانی ها برطرف نشود، بازیافت شیمیایی اساساً نرخ بازیافت را بهبود نمی بخشد، بلکه انتشار کربن را افزایش می دهد.در بدترین حالت، زیرساخت های بازیافت موجود از بین می رود و دستاوردهای موجود به هدر می رود.مردم به راهکارهای بالادستی مانند کاهش و استفاده مجدد و در نهایت کاهش سرمایه گذاری توجهی نخواهند کرد.
بنابراین، WWF به منظور ارتقای بهتر فرآیند بازیابی شیمیایی و اطمینان از مزایای خالص زیست محیطی و مزایای جامعه، ده اصل زیر را بدون ترتیب مطرح می کند.1. فرآیند بازیافت شیمیایی نباید منابع را از روش های موجود که برای حل مشکل جهانی آلودگی پلاستیک ثابت شده است منحرف کند.سرمایه گذاری باید اولویت را به کاهش مصرف پلاستیک یکبار مصرف و گسترش استفاده مجدد بدهد.هر شرکتی که استراتژی بازیافت مواد شیمیایی را اتخاذ می کند باید سرمایه گذاری در این راه حل های بالادستی را در اولویت قرار دهد و اقدام کند.بازیافت شیمیایی نباید توجه را از محلول های بالادستی منحرف کند.
2. در مقایسه با فرآیند تولید رزین اصلی، فرآیند بازیابی شیمیایی باید ردپای کربن را کاهش دهد.هر فناوری بازیافت شیمیایی باید انتشار گازهای گلخانه ای را حداقل 20 درصد در مقایسه با سیستم تولید اصلی کاهش دهد.با ارتقاء و گسترش مقیاس فناوری بازیافت شیمیایی، این نرخ کاهش انتشار باید بیشتر باشد - نرخ گرمایش جهانی باید کنترل شود، ترجیحاً 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی شدن.
3. بازیافت مواد شیمیایی نباید تأثیر منفی بر جامعه محلی داشته باشد و عملکرد آن باید بی خطر و بی ضرر باشد.بازیابی شیمیایی ممکن است شامل دمای بالا و فشار بالا و / یا حلال های شیمیایی باشد، باقیمانده های خطرناکی تولید کند و خطری برای سلامت انسان ایجاد کند، که باید به دقت کنترل شود.در غیاب نظارت مؤثر و مستقل و منابع کافی نباید از فناوری بازیافت شیمیایی استفاده شود.
4. حفاظت از طبیعت - فناوری بازیافت شیمیایی نباید هوا، آب و محیط زیست را آلوده کند.اگرچه هدف این فناوری حل بحران زباله های پلاستیکی است، اما ممکن است خطرات غیرمنتظره ای وجود داشته باشد.ما نمی توانیم یک سوال را با سوال دیگر عوض کنیم.بازیافت شیمیایی باید تنها زمانی مورد استفاده قرار گیرد که مزایای خالص زیست محیطی ایجاد شود.
5. بازیافت مواد شیمیایی به جای رقابت با بازیافت مکانیکی مواد خام، باید مکمل سیستم مدیریت پسماند موجود باشد.زنجیره ارزش بازیافت پلاستیک و زیرساخت های موجود باید همچنان مورد استفاده قرار گیرد و گسترش یابد.بازیافت شیمیایی نباید سیستم ایجاد شده کم کربن را از بین ببرد.به عنوان یک روش جدید تصفیه، این فناوری را فقط می توان برای پلاستیک های زباله ای که به صورت مکانیکی بازیافت نمی شوند، استفاده کرد.
6. جریان زباله های پلاستیکی باید با سازگارترین فناوری فعلی سازگار با محیط زیست باشد.با توجه به نرخ بازیابی موثر هر فرآیند بازیابی، لازم است هر جریان زباله به سمت سازگارترین فرآیند با محیط زیست هدایت شود.علاوه بر این، اپراتورهای بازیافت مواد شیمیایی باید انواع اطلاعات را باز و شفاف کنند، از جمله اطلاعات مربوط به تقاضای انرژی و آب و اطلاعات تولید.
7. فقط بازیافت شیمیایی "پلاستیک به پلاستیک" بخشی از بازیافت و اقتصاد دایره ای است.فعالیت هایی مانند تبدیل پلاستیک به سوخت نباید به عنوان بازیافت در نظر گرفته شود و همچنین یک اقتصاد دایره ای نیست.اپراتورهای بازیافت مواد شیمیایی نباید بخشی از مواد تبدیل شده به انرژی، سوخت یا از دست رفتن به دلایل دیگر در فرآیند تصفیه را در "بازیافت" لحاظ کنند.
8. سیستم بازیافت شیمیایی نباید مواد قابل بازیافت را به مواد غیر قابل بازیافت تبدیل کند.در حالت ایده آل، بازیافت شیمیایی مواد خام را ارتقا داده و ارزش آنها را افزایش می دهد.استفاده از مواد قابل بازیافت برای تولید مواد غیر قابل بازیافت از بازیافت پشتیبانی نمی کند.
9. بیانیه در مورد بازیافت شیمیایی باید درست، واضح و مرتبط باشد.اظهارنامه باید اجزای بازیافت شده با روش موازنه جرم را افشا کند که باید به وضوح از بازیافت فیزیکی متمایز شود.علاوه بر این باید به اجزای قابل بازیافت در عمل نیز اشاره کرد.
10. پلاستیک های بازیافت شده شیمیایی باید از طریق زنجیره نگهداری تایید شوند.از آنجایی که عموم نمی توانند بین پلاستیک های بازیافت شده شیمیایی و پلاستیک های اصلی تمایز قائل شوند، برای اطمینان از صحت کمیت و توزیع اجزای بازیافت شده شیمیایی، لازم است زنجیره نگهداری شخص ثالث به عنوان گواهی قابل اعتماد معرفی شود.
