همانطور که از نام آن پیداست، یک ماده به این معنی است که فقط یک ساختار از ماده وجود دارد، بنابراین به آن یک ماده می گویند.اما در بسته بندی اگر بخواهید بگویید فلان ماده یک ماده است ممکن است مورد تمسخر قرار بگیرید.زیرا بسته بندی انعطاف پذیر مورد استفاده در مواد غذایی، دارویی و آرایشی از مواد چند لایه تشکیل شده است که از مواد مختلفی تشکیل شده است چه برسد به یک ماده واحد.
مواد چند لایه معمولی: کامپوزیت PE فویل آلومینیوم کامپوزیت PET.وقتی این سه ماده با هم ترکیب شوند، می توانند نیازهای بسته بندی اکثر محصولات را برآورده کنند.در این میان، پت وظیفه چاپ و رنگ‌آمیزی را بر عهده دارد، فویل آلومینیومی وظیفه مانع و پلی‌اتیلن مسئول آب‌بندی حرارتی است.این سه ماده مزایای خاص خود را دارند.بنابراین وقتی با هم ترکیب می‌شوند عملکردشان عالی‌تر است که همیشه روش بسته‌بندی بوده است.
اما به هر حال بسته بندی پلاستیکی است، به خصوص بسته بندی انعطاف پذیر پلاستیکی که بیش از 50 درصد بازار بسته بندی را به خود اختصاص داده است، روش اصلی بسته بندی است.معضل بزرگ آلودگی محیط زیست همیشه وجود داشته است و این یک عیب مهلک است که پس از استفاده نمی توان به موقع با آن مقابله کرد.در این زمان، یک ماده واحد متولد شد.
تک ماده ویژگی فیلم پلاستیکی محافظ محیط زیست است و راز بازیافت آن نیز می باشد.می توان آن را با پلی اتیلن ترکیب کرد تا یک بسته بندی ماده واحد را تشکیل دهد، که می تواند جایگزین برخی از ساختارها مانند PE کامپوزیت PET و PE کامپوزیت BOPP شود، بنابراین الزامات بسته بندی عمومی فعلی را برآورده می کند.
یک جمله ساده و قابل درک این است: به چه مواد دیگری می توان دست یافت، من نیز می توانم به آن برسم، پس چرا باید دوباره از شما استفاده کنم؟بنابراین، از آنجایی که الزامات بسته بندی برآورده شده است، و از پلی اتیلن، یک ماده واحد تشکیل شده است، می توان آن را 100٪ بازیافت کرد.
خوانندگان ممکن است هنوز سوال داشته باشند، چرا می توان فیلم پلی اتیلن محیطی را با تکیه بر یک ساختار ماده بازیافت کرد و مواد چند لایه را نمی توان بازیافت کرد؟اول از همه، همانطور که در بالا ذکر شد، مواد چند لایه از بیش از دو لایه مواد تشکیل شده اند و این مواد مختلف پس از ترکیب به سختی جدا می شوند.این مانند مخلوط کردن آب و رنگدانه است که نمی توان آن را نوشید.فقط زمانی که آب و رنگدانه جدا شوند و آب دوباره به آب خالص تبدیل شود، در این زمان تجدید نظر می شود.البته جدا شدن غیر ممکن است و فوق العاده سخت است و ارزشش را ندارد.
هزینه فرآیند جداسازی قابل ذکر نیست و اساساً پس از ترکیب بسته بندی مواد چند لایه ارزش استفاده مجدد وجود ندارد، بنابراین اکثر کیسه های بسته بندی به محل دفن زباله یا زباله سوز می روند.در این زمان می توان آلودگی را تصور کرد.در این زمان، مزیت ساختار تک ماده آشکار است و انتظار می رود مشکل آلودگی بسته بندی های پلاستیکی بهبود یابد، خودی های صنعت پیش بینی می کنند که این نقطه عطف در سال 2025 ظاهر می شود!
