آلودگی پلاستیک یکی از جدی ترین معضلات زیست محیطی بین المللی در جهان امروز است و مانند سایر مشکلات زیست محیطی جهانی مانند تغییر اقلیم، آلودگی آب و کمبود آب، تخریب زمین و بیابان زایی، در واقع برای حل موثر مشکل آلودگی پلاستیک، فراتر از ظرفیت هر کشور، منطقه یا بخش است و باید به همکاری گسترده جامعه بین المللی نیاز داشته باشد.

اخیراً روند همکاری جهانی در مقابله با آلودگی پلاستیک بالاخره یک گام بزرگ به جلو برداشته است.

یکی

در 5 ژوئن، پنجاهمین روز جهانی محیط زیست، موضوع امسال "راه حل های آلودگی پلاستیک" است.در همان روز، گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد خواستار اقدام جهانی برای قطع وابستگی به پلاستیک برای پایان دادن به آلودگی پلاستیک در مقر سازمان ملل در نیویورک شد.

همین چند روز پیش (2 ژوئن) بیش از 1600 نماینده از بیش از 160 کشور و بیش از 300 سازمان ناظر در کنفرانس سازمان ملل که در پاریس، فرانسه برگزار شد، به اجماع رسیدند.اولین پیش نویس معاهده حاکمیت جهانی آلودگی پلاستیک قرار است در نوامبر سال جاری تکمیل و به جلسه بعدی که در نایروبی، پایتخت کنیا برگزار می شود، ارائه شود.این به عنوان یک پیشرفت مهم جامعه بین المللی در تدوین یک معاهده الزام آور قانونی برای کنترل آلودگی پلاستیک تلقی می شود.

در مارس گذشته، 175 کشور قطعنامه تاریخی "قطعنامه پایان آلودگی پلاستیکی (پیش نویس)" را تصویب و امضا کردند و موافقت کردند تا سال 2024 یک توافق نامه بین المللی الزام آور قانونی در این مورد تشکیل دهند. از اواخر نوامبر تا اوایل دسامبر سال گذشته، اولین مذاکرات بین دولتی سازمان ملل متحد در مورد مدیریت جهانی آلودگی پلاستیک در اروگوئه برگزار شد و کنفرانس پاریس که به تازگی به پایان رسید، دومین مذاکره بین دولتی بود.

پس از کنفرانس پاریس، برخی رسانه ها تحلیل کردند که اگرچه مجموعه ای از نتایج مذاکرات به دست آمده توسط جامعه بین المللی نشان می دهد که مدیریت هماهنگ آلودگی پلاستیک به یک اجماع جهانی تبدیل شده است، اما هنوز اختلافات عمده ای بین طرفین در مورد محتوای معاهدات خاص وجود دارد، از جمله اینکه آیا برای تعیین سقف ظرفیت تولید پلاستیک، چه برای کاهش ظرفیت تولید "پلاستیک های مشکل ساز" و چه برای تعیین هدف مدیریت آلودگی پلاستیک توسط معاهدات بین المللی یا توسط خود کشورها.

دو

در روز جهانی محیط زیست، گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد از طریق ویدئو گفت که جهان سالانه بیش از 400 میلیون تن پلاستیک تولید می کند که یک سوم آن تنها یک بار استفاده می شود.هر روز معادل 2000 کامیون زباله پر از پلاستیک است که پلاستیک را به رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها می ریزد.عواقب این امر فاجعه بار است.در غذا، آب و هوا، میکروپلاستیک ها همه جا هستند.علاوه بر این، از آنجایی که پلاستیک یک محصول سوخت فسیلی است، هرچه پلاستیک بیشتری تولید شود، سوخت های فسیلی بیشتری مورد نیاز است و بحران آب و هوا بدتر می شود.

مراحل مختلف «چرخه پلاستیک» خطراتی را برای محیط زندگی، زندگی، سلامت، غذا و آب افراد به همراه دارد.تولید پلاستیک تقریباً به طور کامل متکی به سوخت‌های فسیلی است که در طول فرآیند مواد مضر را آزاد می‌کنند.خود پلاستیک حاوی مواد شیمیایی سمی است که برای انسان و طبیعت خطرآفرین است.

85 درصد از زباله های پلاستیکی در نهایت دفن یا در محیط ریخته می شوند.سوزاندن، بازیافت و سایر "راه حل های نادرست و گمراه کننده" نیز تهدید را افزایش خواهند داد.پلاستیک ها، میکروپلاستیک ها و مواد مضر موجود در آنها در غذاهایی که می خوریم، آبی که می نوشیم و هوایی که تنفس می کنیم ظاهر می شوند.ذرات پلاستیک موجود در دریا توانایی اکوسیستم دریایی را برای حذف گازهای گلخانه ای از جو محدود می کند.